- ακρόπρωρο
- Προτομή ανθρώπου, ζώου ή άλλη γλυπτή παράσταση που τοποθετούσαν από την αρχαιότητα στην πλώρη του ξύλινου πλοίου κάτω από τον πρόβολο ιστό. Χρησίμευε για τη στήριξη του προβόλου αλλά κυρίως για τον στολισμό και ως έμβλημα του πλοίου. Στους νεότερους χρόνους, λεγόταν ακόμα φιγούρα, επίσημον, αντιπρόσωπον και ξόανο αν επρόκειτο για προτομή αρχαίου θεού. Η διακόσμηση της πλώρης με α. ήταν συνηθισμένη από τα αρχαιότατα χρόνια, όπως συμπεραίνουμε από την εικόνα ενός αιγυπτιακού πλοίου πάνω σε ένα αγγείο που χρονολογείται από το 5000 π.Χ., από τις πρώτες εικόνες των κρητομινωικών πλοίων που βρέθηκαν στη Σύρο (χρονολογούνται γύρω στο 2000 π.Χ.), τις τοιχογραφίες της Θήρας (1600 π.Χ.), τις τοιχογραφίες των αιγυπτιακών ναών Ντέιρ ελ Μπαχρί και ΜεντινένΧαμπού κ.ά. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι τα α. των Σαμίων παρίσταναν το κεφάλι κάπρου και ότι τα φοινικικά πλοία είχαν πλώρες στολισμένες με πάταικους, δηλαδή ομοιώματα τερατόμορφων νάνων. Οι τρομακτικές μορφές στα α. των πολεμικών πλοίων της αρχαιότητας χρησιμοποιούνταν για να τρομάζουν τα εχθρικά πληρώματα και να αποδυναμώνεται το ηθικό τους. Τα διακοσμητικά της πλώρης των εχθρικών πλοίων τα έπαιρναν οι νικητές για τρόπαια. Περίτεχνες υπήρξαν οι διακοσμήσεις της πλώρης κατά τον 16ο αι. Κατά την Ελληνική Επανάσταση τα α. των πλοίων ήταν προτομές θεών (ξόανα) ή μεγάλων αντρών της αρχαιότητας και τα πλοία έπαιρναν την ονομασία τους από τα πρόσωπα αυτά. Σήμερα τα α. έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί και χρησιμοποιούνται μόνο στις θαλαμηγούς. Αρκετά α., εξαίρετα –και σπάνια– δείγματα της ναυτικής ξυλογλυπτικής, βρίσκονται στο Ναυτικό Μουσείο του Πειραιά.
Το ωραίο ακρόπρωρο του πολεμικού πλοίου του Τσαμαδού (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο).
Το ακρόπρωρο των «Σπετσών», πλοίου της Μπουμπουλίνας.
Το ακρόπρωρο από το πολεμικό πλοίο «Άρης» του Ανδρέα Μιαούλη.
* * *το (Α ἀκρόπρωρον) το άκρο τής πλώρης πλοίου.[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + πρῷρα (πρώρα)].
Dictionary of Greek. 2013.